หลายคนพูดกับผมว่า “เงินไม่สำคัญกับฉันหรอก” แต่รู้ไหม ผมก็ยังเห็นเขาใช้ชีวิตเร่งรีบ
ดิ้นรนหางานทำ ออกไปทำงานแต่เช้า แถมยังเลิกงานตั้งห้าโมงเย็นของทุกวันอีก
เงินไม่สำคัญ..จริงหรือ?
มีอีกคนพูดว่า “เงินไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิตหรอก” แต่รู้ไหมว่า ล่าสุดเขาโทรมายืมเงิน
เพื่อนในกลุ่มเดียวกันหลายพันบาท เพื่อไปจ่ายค่างวดรถ ที่ยังค้างอยู่หลายงวด
เงินไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต..จริงหรือ?
อีกคนพูดว่า “ต า ยไปแล้วก็เอาไปไม่ได้หรอก” คำนี้หลายคน คงเคยได้ยินใช่ไหม
แต่ตอนนี้คนในครอบครัวของเขา กำลังจะจากไป เพราะป่วยหนัก ต้องใช้เงินหลายแสนในการรักษา
แต่เมื่อไม่มีเงินจะทำยังไง? อันนี้ลองตอบดู
ยังมีอีกคนเขาพูดว่า “ไม่รู้จะดิ้นรนไปทำไม..แค่นี้ก็พอแล้ว” แต่รู้ไหมว่า
เท่าที่รู้จักกันมาหลายสิบปีแล้ว ตอนนี้เขายังต้องดิ้นรน และย่ำแย่เหมือนเดิม
ในวันนี้เราควรดิ้นรนกันไหมล่ะ?
คิดดูนะ ถึงแม้ว่าเงินจะไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต แต่สิ่งของต่างๆ ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ล้วนต้องใช้เงิน
การดำเนินชีวิตในแต่ละวัน ก็ต้องใช้เงิน ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต ของคนที่พูดคำนี้ ก็ต้องใช้เงิน ไม่มากก็น้อย
ใช่ว่าจะได้มาแบบฟรีๆ จริงไหม?
มีคนพูดอีกว่า “ความสุขนั้นไม่ได้วัดกันที่เงินหรอก” แต่ยังเห็นคนที่พูดคำนี้
ขับรถจักรยานยนต์เก่าๆ ไปส่งลูกไปโรงเรียน ตากแดดตากฝน เขามองไปที่รถยนต์ข้างๆ
แล้วคิดในใจว่า “ถ้าเรามีรถยนต์ ลูกเราคงไม่ต้องตากแดดตากฝนเช่นนี้”
แล้วแบบนี้ ความสุขไม่ได้วัดกันที่เงิน..จริงหรือ?
ถ้าเกิดมาชีวิตหนึ่งแล้ว ไม่คิดจะพยายามทำอะไรเพื่อใครสักคน ก็อย่ามีครอบครัวเลย
เพราะพวกเขาต้องมาทนลำบาก กับคนที่ไม่เอาไหน เราต้องเกิดมาเพื่อทำสิ่งที่ดีขึ้นกว่าเมื่อวานสิ
“วันนี้ต้องดีกว่าเมื่อวาน” คำนี้มีความหมายที่ดี และต้องตั้งเป้าหมาย
ถ้าเป้าหมายมันใหญ่มาก ทำแล้วเหนื่อย ท้อ ก็แบ่งเป้าหมายนั้นเป็นชิ้นเล็กๆ
ทำทีละชิ้น ทำให้สำเร็จแล้วก็ให้รางวัลตนเอง จากนั้นก็มุ่งสู่เป้าหมายชิ้นต่อไป
เราจะไม่เหนื่อย และยังสนุกกับมันอีกด้วย คิดเล่นๆ ถ้าในวันนี้ อากาศที่หายใจต้องใช้เงินซื้อ
เชื่อไหมว่า คนที่จะจากไปคนแรก คือคนที่ไม่คิดจะดิ้นรน และพยายามทำอะไรเลย
ฉะนั้น จากวันนี้ไป ก่อนจะพูดว่า “เงินไม่สำคัญ” ให้ลองพิจารณาอีกครั้ง
แล้วถามตัวเองใหม่ซิว่า เงินไม่สำคัญ..จริงหรือ?
“เงินซื้อไม่ได้ทุกอย่าง แต่ซื้อได้หลายอย่าง แล้วสุดท้ายเงินจะทำให้เรา ไม่ต้องทำทุกอย่างเพื่อเงิน”
เงินคือสิ่งที่จะอำนวยความสะดวกได้หมด ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ที่ทุกคนแข่งขันกันแทบเป็นแทบต า ยทุกวันนี้
ก็เพียงเพราะต้องการเงิน เรียนหนักจนแทบไม่ได้นอน โตมาหน่อยทำงานหามรุ่งหามค่ำ
แก่มาเริ่มป่วยเข้าโรงบาล ล้วนต้องใช้เงินทองทั้งนั้น ไม่ต้องมองถึงอุดมการณ์สูงส่งอะไรหรอก
เพราะสุดท้ายมันก็แค่มโนภาพโง่ๆ ที่เราตั้งขึ้นมาบังความต้องการที่แท้จริงของเราเท่านั้นเอง
