ถ้าสักวันพ่อกับแม่ต้องจากไป ก็คงไม่มีใครที่รักเราเหมือนท่านอีกแล้ว
ในยามนั้น ยามที่เราคิดถึงพ่อแม่ เราจะร้องไห้หรือไม่ เราจะตีอกชกตัวต่อหน้าโลงศพท่านหรือไม่
ถ้าว่างจากกิจการงาน มีเวลาพอก็ควรหมั่นกลับไปหาท่านหน่อย เพราะท่านทั้งสองเฝ้ารอการกลับมาของเจ้าเสมอ
และอย่าเปลืองเวลาไปกับสถานเริงรมย์ เพื่อนกินที่ไร้สาระ พึงระลึกไว้ว่าไนต์คลับไม่ใช่บ้าน คาราโอเกะก็แค่ที่ผ่อนคลาย
ฉะนั้น อย่าให้พ่อแม่เอาแต่เฝ้ามองถนนหนทาง มองเท่าไหร่ก็ยังไม่เห็นหน้าลูกกลับมาสักที
ถ้าวันนึงพ่อกับแม่ต้องจากไปจริงๆ มันก็จะไม่มีใครกล้าเรียกคุณกินข้าว ทั้งที่รู้ว่าเรียกแล้วคุณจะโมโห
ดังนั้น ไม่ว่าร้านอาหารข้างนอกจะอร่อย จะหรูหรา คุณเองก็อย่าลืมกลับบ้านไปกินข้าวกับพ่อแม่บ้าง
อย่าให้พ่อแม่ต้องโทรหาคุณครั้งแล้วครั้งเล่า อย่าให้ความเสียใจนั้นมันกลายเป็นบาป
อย่ารอให้พ่อแม่จากไปค่อยมาโหยหา อยากกินข้าวกับพ่อแม่อีกสักมื้อเหมือนคนอื่นเขา แต่มันสายเกินไปแล้ว
ถ้าวันหนึ่งพ่อกับแม่ต้องจากไป ก็จะไม่มีใครคอยยุ่งคุณอีกต่อไป ไม่มีใครคอยมาถามว่า งานของลูกเป็นยังไงบ้าง
เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้มั้ย เจ้านายใจดีมั้ย สีหน้าซีดๆ ไม่สบายหรือเปล่าลูก กินให้เยอะๆ นะ
เพราะแม่ซื้อไข่มาทำพะโล้ให้ตั้งเยอะเลย เอาไปฝากเพื่อนที่ทำงานด้วย
เมื่อคืนกลับมากี่โมง ได้นอนบ้างมั้ย ใครจะคอยใส่ใจห่วงใยคุณทุกเวลาแบบนี้ ถ้าไม่ใช่พ่อแม่
และยามที่พ่อแม่ไม่สบาย คุณลางานไปเฝ้าไข้ท่านได้ไหม อย่าเอาแต่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหมอและพยาบาล
เพราะพ่อแม่ท่านหวังจะได้กำลังใจจากลูก ความรู้สึกภายในใจของพ่อแม่ คนอื่นไม่สามารถเติมเต็มได้หรอก
ถ้าวันหนึ่งพ่อกับแม่ต้องจากไป ก็ไม่มีใครแล้วที่จะรัก และเอ็นดูคุณเหมือนกับพ่อแม่
ไม่มีใครอีกแล้วที่คอยเรียกชื่อเล่น สมัยคุณยังเป็นเด็ก ฉะนั้น จงเป็นลูกกตัญญู เป็นคนที่รู้คุณคน
ถ้าคุณไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ ก็โทรหาท่านบ้าง สักอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง เล่าเรื่องราวของคุณให้ท่านฟัง
ท่านจะได้ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องเป็นกังวล อย่าพาคนที่รังเกียจพ่อแม่ของเขาเอง เข้าบ้านของเราเชียว
อย่าคบคนที่ไม่เคารพรักพ่อแม่ของเขาเป็นเพื่อน คนที่ไม่เคารพรักแม้แต่พ่อแม่ตัวเอง เขาจะมีใจเคารพรักคนอื่นได้เหรอ
เพราะคนที่ให้อภัยแม้แต่พ่อแม่ของตัวเองไม่ได้ จะสามารถให้อภัยคนอื่นได้อย่างไร
ขอขอบคุณ นุสนธิ์บุคส์
