ณ บ้านหลังหนึ่ง มีกาน้ำชาสูงค่า เป็นกาที่ปั้นมาจากดินชนิดพิเศษของประเทศจีน เจ้าของบ้านจึงวางไว้บนหัวเตียงอย่างทะนุถนอม
มีอยู่คืนหนึ่ง ด้วยความไม่ระวัง มือของเขาไปปัดโดนฝากาน้ำชากระเด็นตกพื้น ทั้งโกรธทั้งเสียใจ
เมื่อคิดว่าทำฝาแตกแล้ว จะเก็บกาไว้ดูให้เจ็บใจเล่นทำไม ..คิดได้ดังนั้น ก็หยิบกาน้ำชาขว้างออกไปนอกหน้าต่าง
เมื่อรุ่งเช้าตื่นมาและลุกลงจากเตียง กลับเห็นฝากาน้ำชาหล่นอยู่บนรองเท้านุ่นที่ข้างเตียง ไม่มีอะไรแตกเสียหาย
แต่กาน้ำชาก็ขว้างทิ้งไปแล้ว นี่ยิ่งเจ็บใจใหญ่ เลยกระทืบฝาจนแตกละเอียด
พอตอนสาย เขาเดินออกไปนอกบ้าน ปรากฏว่ากาน้ำชาที่ขว้างออกไปเมื่อคืนนั้น ยังคาอยู่บนต้นไม้ ไม่มีอะไรบุบสลายแม้แต่นิดเดียว
เรื่องบางเรื่อง.. รอคอยสักนิด รอดูสักหน่อย หยุดตรองดูสักพัก พิจารณาด้วยเหตุผลอีกนิด หรือเก็บข้อมูล ตรวจสอบข้อมูลอีกหน่อย
เพราะมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็นหรือเข้าใจก็ได้ ความวู่วามเปรียบเสมือนปีศาจร้าย ฝึกให้ใจเย็นไว้หน่อย นั่นคือวิถีของคนฉลาด