คนเรา..มิใช่จะมีโชคเรื่อยไป ดอกไม้..มิใช่จะบานอยู่ตลอดไป
คนฉลาดที่ได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่าง ยังไม่เท่ากับคนที่ทำงานสิ่งเดียว ด้วยมือตนเอง
ทุกคน..เคยทำผิด ม้าทุกตัว..เคยหกล้ม
ผู้ที่อดกลั้นความอยากได้ ย่อมไม่มีหนี้
ผู้ที่ยิ้มแทนที่จะโกรธ คือผู้ที่เข้มแข็งกว่าเสมอ
ผู้มีใจตั้งมั่น ย่อมชนะฟ้า ผู้ไร้ความตั้งมั่น ฟ้าย่อมชนะคน
ในโลกนี้ไม่มีอะไรนุ่มหรือบางกว่าน้ำ แต่การที่น้ำสามารถกัดเซาะสิ่งที่แข็งกว่า อย่างไม่ยอมจำนนนั้น ไม่มีอะไรจะเทียบได้
ความจริงที่ว่า คนอ่อนแอกว่า ก็สามารถเอาชนะ คนที่แข็งแรงกว่าได้
คนที่หยาบกระด้าง ต้องพ่ายแพ้คนที่อ่อนโยน เป็นสิ่งที่ทุกคนรู้ แต่ไม่มีใครทำตาม
ความยิ่งใหญ่ของอุดมการณ์ มิได้อยู่ที่การชนะผู้อื่น แต่อยู่ที่การชนะตัวเอง
อย่ายอมแพ้ ตราบเท่าที่ยังมีความหวัง แต่อย่าหวังจนเกินเหตุผล เพราะนั่นสะท้อนให้เห็นถึงความปรารถนา มากกว่าการพินิจพิจารณา
ถ้าไม่มีกระจกเงา ผู้หญิงก็จะไม่ทราบว่า แป้งที่หน้าเรียบร้อยหรือไม่ ถ้าไม่มีเพื่อนแท้ ปัญญาชนก็ไม่อาจรู้ถึงความผิดของตนได้
ถ้าดื่มกับเพื่อน ดื่มพันถ้วย ยังดูน้อยไป ถ้าโต้เถียงกับผู้อื่น คำพูดเพียงครึ่งประโยค ก็ถือว่ามากเกินไป
การพูดให้ร้าย ไม่ทำให้คนดีเป็นคนเลว เพราะเมื่อน้ำลด หินก็ยังอยู่ที่เดิม
คนโลเล ก็เสมือนดาบที่ยังไม่ได้ตีให้เป็นรูป
อย่ากลัวที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ สิ่งที่ต้องกลัวอย่างเดียว คือ การหยุดนิ่ง
อย่าปล่อยเวลาให้ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์ เพราะฤดูใบไม้ผลิจะไม่ย้อนกลับมาอีก
“เรียน” จึงรู้ว่าตนเองด้อยความรู้ “สอน” จึงรู้ว่าลำบาก
ผู้ที่รู้ว่าด้อยความรู้ จึงจะเตือนตัวเองได้ ผู้ที่รู้ว่าลำบาก จึงจะฝึกตนให้เข้มแข็ง
มีหนังสือตั้งเล่มเกวียน ก็ไม่เท่ากับมีครูคนเดียว ครูเป็นผู้ที่เปิดประตูให้เรา แต่เราจะต้องเดินเข้าไปด้วยตัวเอง
คนชั้นต่ำแต่มีการศึกษาดี มีประโยชน์ต่อบ้านเมือง คนชั้นสูงแต่ไร้การศึกษา จะมีประโยชน์อะไร
พูดถึงอะไรก่อน อะไรหลัง ความรู้ต้องมาก่อน พูดถึงอะไรสำคัญที่สุด ความประพฤติย่อมสำคัญที่สุด
ผู้ที่ขาดความเข้มแข็งทางจิตใจ ทำสิ่งใดก็ไม่บรรลุ
ถ้าอดใจโกรธได้ชั่วขณะหนึ่ง ก็จะพ้นความเสียใจได้ถึงร้อยวัน
ถอยหลังเพียงก้าวเดียว ทะเลนั้นก็ดูกว้าง นภาก็แลสดใส
เมื่อปัดเป่าความยุ่งยากได้ครั้งหนึ่งแล้ว แม้ความยุ่งยากจะมาอีกร้อยครั้ง ก็จะสามารถปัดเป่าได้เสมอ
อย่าวางใจในโชคลาภวาสนา จงเตรียมตัวไว้เถิด เพราะเมื่อถึงเวลา โชคที่มี..ย่อมถูกพรากไปอยู่ดี
ที่มา ปรัชญาวาทะ
