ภรรยาผมได้ออกทำงานเป็นพนักงานขายในห้างดัง และทำให้ผมได้รู้จักพนักงานห้างคนนึง
เขามีหนี้สินติดตัวเหมือนกับพนักงานคนอื่นๆ นั่นแหละ ทั้งหนี้บัตร ผ่อนของใช้
บางเดือนไม่มีเงินเหลือใช้ก็มี และเขาเล่าให้ฟังว่า ในปีแรกเขาสร้างหนี้ด้วยการซื้อโทรศัพท์ที่อยากได้
ผ่อนด้วยบัตรเครดิต ปีถัดมาในกระเป๋าตังค์เขา มีบัตรเครดิตมากกว่าสองใบ
ในช่วงระยะเวลา 4 ปี เขาทำงานใช้หนี้บัตรตลอด เพื่อสิ่งของที่ไม่จำเป็นเท่าไหร่นัก
ทั้งโทรศัพท์มือถือที่ใช้แค่เล่นเฟซเล่นไลน์ รถยนต์ที่ซื้อมาจอดเฉยๆ และข้าวของต่างๆ ที่ไม่ค่อยได้ใช้งาน
วันนึง เขาอยากมีชีวิตใหม่ เลยทิ้งบัตรเครดิต และทำการคืนรถยนต์ที่ผ่อนมานานเป็นปี
ออกจากห้องพักค่าเช่าเดือนละ 6,000 ไปเช่าห้องเดือนละ 800 แทน
ตอนนั้นเพื่อนในที่ทำงาน เริ่มตีตัวออกห่างจากเขา เพราะเขาไม่กินไม่ใช้ ไม่หรูหราเหมือนเมื่อก่อน
รถก็ไม่มีขับ เพื่อนชวนไปกินอาหารบนห้าง สเต็ก ชาบู ก็ไม่ยอมไป เขาห่อข้าวกับไข่ต้มมากินที่ทำงาน
ส่วนน้ำก็กินที่ห้างฟรีๆ ตกเย็นกลับบ้าน กินลูกชิ้นบ้าง มาม่าบ้าง หรือไข่เจียว สลับกันไป
คุณเชื่อไหมว่า เขาทำอย่างนี้เป็นปีๆ จนมีเงินเก็บ 3-4 หมื่น จากที่เคยเป็นหนี้มาตลอด
พอเดือนไหนได้ค่าคอมมาก ก็เก็บมากหน่อย ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเหมือนแต่ก่อน
เขายังคงใช้ชีวิตแบบเดิม เพราะชินไปซะแล้ว ห่อข้าวมากิน พักห้องเช่าราคาถูก
วันนึงจุดเปลี่ยนชีวิตก็มาถึง เขาตากผ้าห่มไว้ แล้วโดนขโมยไป เขาไม่ต้องการซื้อผ้าห่ม
ชุดเครื่องนอนด้วยเงินสด เลยตัดสินใจผ่อนผ้าห่มกับแขกเร่ขายผ้าแถวบ้านเช่า ในราคา 1,500 บาท
ผ่อนสบายๆ 350 บาท เป็นเวลา 10 เดือน ตกวันละ 10 กว่าบาทเท่านั้น ดีจริงๆ
พอตัดสินใจผ่อน คืนแรกตอนนอนใต้ผ้าห่มใหม่ ในใจก็คิด “ดอกเท่าตัวเลยนี่หว่า”
แล้วเขาก็เกิดไอเดีย ขายผ้าห่มเงินผ่อนให้เพื่อนร่วมงานดีมั้ยนะ พนักงานห้างชอบผ่อน
เขาเลยไปร้านขายชุดเครื่องนอน เพื่อขอแค็ตตาล็อกชุดเครื่องนอนต่างๆ เอาไปขายให้เพื่อนที่ทำงาน
วันเดียวเขาขายได้เป็นสิบๆ ชุด ดาวน์ 500 ผ่อน 300 บาท 10 เดือน ต้นทุน 1,500 บาท
นี่ราคาหลายปีก่อนนะ ได้กำไรเท่าบังเลย พอแผนกอื่นรู้ ก็พากันมาผ่อนอีกเพียบ
ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน เขาขายชุดเครื่องนอนให้เพื่อนพนักงานนับร้อยชุด หนีบ้าง โกงบ้าง
แต่คำนวณแล้วก็ยังกำไร จากที่เป็นหนี้เยอะแยะ ทุกวันนี้แม้ระดับผู้จัดการก็ยังมาขอกู้เงิน
เขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ได้ใช้ชีวิตสะดวกสบาย แต่ยังคงทำตัวเรียบง่าย
ใช้จ่ายแบบเดิม ห่อข้าวมากินทุกวันเหมือนเดิม แต่อาหารดีกว่าเดิม กินน้ำฟรีของห้าง
และต่อมาก็รับผ่อนสินค้าหลายรายการ ให้กับเพื่อนๆ ที่ทำงาน ไม่ใช่เพียงแค่เครื่องนอนแล้ว
จากเป็นหนี้จนกลายเป็นมีเก็บหลักแสน จงประหยัดและใช้ชีวิตอย่างพอดี ใครๆ ก็สามารถทำได้
อย่าสนใจใครจะนินทา ใครจะไม่คบ ให้คุณโฟกัสที่เป้าหมายก็พอ อะไรที่ไม่จำเป็นในชีวิต ก็ตัดออกไปบ้าง
ถ้าคุณซื้อแต่ของไม่จำเป็น เพื่ออวดคนอื่น ไม่นานคุณจะต้องขายของที่จำเป็น เพื่อนำเงินมาประทังชีวิต
