การทำงานจะมีกำหนดอายุ ของคนที่จะมาทำงาน เคยสังเกตมั้ย
เวลาที่ไหนประกาศรับสมัครงาน เขาจะบอกเราว่า ต้องการคนมีวุฒิเท่าไหร่
ต้องการประสบการณ์กี่ปี และบอกลักษณะงาน แต่มีคุณสมบัติข้อนึง
ที่บางคนไม่เคยนึกถึงคือ “อายุ” สังเกตมั้ย บริษัท ห้างร้านต่างๆ
นอกจากเขาจะบอกคุณสมบัติทั่วไปแล้ว เขายังระบุเรื่องอายุด้วย
เช่น ต้องการคนอายุ 20-35 ปี ต้องการคนอายุ 25-40 ปี
ส่วนใหญ่ M a x i m u m จะอยู่ที่อายุไม่เกิน 40 ปี
ล่าสุด ผมเห็นข่าวรับสมัครคนงาน ไปทำการเกษตรที่ต่างประเทศ
อย่างถูกต้องตามกฎหมาย เขาบอกว่าต้องการคนอายุ 25-40 ปี
ผมคิดในใจ เรา 41 หมดสิทธิ์ละ มันทำให้ผมคิดว่า เราเคยถามตัวเองมั้ย
ว่าตกงานตอนอายุ 40-50 จะทำยังไง ชีวิตจะไปต่อยังไง จะเอาอะไรกิน
เด็กจบใหม่ไม่ค่อยคิด คนอายุ 30 ไม่ค่อยคิด พวกเขาบางคนรู้เพียงว่า
วันนี้มีความสุขดี สิ้นเดือนก็ได้เงินออกเที่ยวสังสรรค์ ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย
วิ่งตามกระแสนิยมต่างๆ มีรูปแบบชีวิตเหมือนคนอีกจำนวนมาก
ตื่นมาไปทำงาน เลิกงานนั่งล้อมวงกินเบียร์ เมากลับบ้าน นอน ตื่นมาไปทำงาน
เสาร์อาทิตย์หาที่เที่ยว เงินเดือนออกฉลอง ได้รับโบนัสฉลอง
สิบปีก็ยังคงใช้ชีวิตแบบนี้ ทำแบบนี้มาโดยตลอด วิถีชีวิตเหมือนเดิมมาโดยตลอด
จนลืมไปว่า อายุมากขึ้นทุกวัน เวลาเหลือน้อยลงไปทุกวัน และที่สำคัญ
เด็กรุ่นใหม่เก่งขึ้นทุกวัน มีแรงงาน มีบัณฑิตเก่งๆ จบใหม่ทุกปี
เตรียมใจไว้หรือยัง ตกงานตอนนี้ 40-50 จะไปทำมาหากินอะไร?
ถ้ายัง..ชีวิตคุณตกอยู่ในอันตรายแล้ว เดี๋ยวนี้ตกงานง่ายมาก
อาชีพที่ว่ามั่นคง ยังตกงานกันระนาว เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้อีกแล้ว
ถ้ายังคงใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไร้สาระอยู่ คุณจะต้องเจ็บปวดใจเมื่อวันนั้นมาถึง
อาชีพเดียวไม่เคยพอ รายได้ทางเดียวโคตรอันตราย ผมเห็นหลายคน
ตกงานตอนอายุ 40 ชีวิตจบเลย ไปไม่เป็นเลย เพราะไม่เคยคิดเรื่องทำมาหากิน
ไม่เคยหาความรู้เพิ่มเติม ไม่คิดจะฝึกฝนอะไรหรือหาช่องทางให้ตัวเอง
ถึงกับคิดสั้นยังมีเลย สุดท้ายนี้ ผมเพียงอยากจะบอกว่า ตั้งใจคิดเรื่องทำมาหากินซะ
อะไรก็ไม่แน่นอนหรอก มาเริ่มใหม่ตอนอายุ 40-50 คุณไม่ทันคนที่เขาทำมานาน
เชี่ยวชาญ และถนัดหรอก ลองตกงานวันนี้สิ แล้วคิดเปิดร้านลูกชิ้นพรุ่งนี้เลย
แค่หาทำเลก็งงแล้ว ทำน้ำจิ้มก็กินไม่ได้แล้ว ที่ซื้อลูกชิ้นยังไม่รู้เลย
เลิกสนใจได้แล้ว ดาราคนไหนมันจะเลิกกับคนไหน ใครจะได้กับใคร
อย่าเสียเวลาไปตาม ไปอ่าน ไปนั่งวิพากษ์วิจารณ์ชีวิตคนอื่น
สนใจที่เรื่องตัวเอง อนาคตตัวเองเถอะ เราทุกคน ทุกอาชีพ มีวันหมดอายุ
เหมือนหมอนวดตาม อาบ อบ นวด นั่นแหละ แก่แล้วใครจะเอา
เด็กสวยๆ เด็ดๆ ใหญ่ๆ เกิดใหม่ทุกวัน เอาอะไรไปสู้เขา
ไม่คิดเรื่องทำมาหากินตอนนี้ จะคิดตอนไหน จะเริ่มเมื่อไหร่
เดี๋ยวนี้อายุ 40 หลายบริษัทเขาก็ไม่เอาแล้ว ถ้าคุณไม่เจ๋งจริง
หรือมีความสามารถแบบเฉพาะด้านจริงๆ เขียนให้อ่านเท่านี้
ใครคิดได้ก็ดีใจด้วย ใครคิดไม่ได้ก็ตัวใครตัวมัน ชีวิตใครชีวิตมันอยู่แล้ว
พัฒนาตัวเองซะ เลิกยุ่งเรื่องชาวบ้านซะ ตั้งใจทำมาหากินดีกว่า
ทุกบทความของผม เหมาะสำหรับบางคนไม่ใช่ทุกคน
แต่ถ้าอ่านแล้วชอบ ก็ส่งต่อให้คนที่คุณรักได้อ่านด้วย
ขอขอบคุณ สิริทัศน์ สมเสงี่ยม
