ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง เขาเป็นเพื่อนสนิทของผม ซึ่งฐานะทางบ้านค่อนข้างดีมาก
เวลาที่ผมไปเล่นบ้านเพื่อนคนนี้ ก็มักจะเห็นเหล้าไวน์ราคาแพง ตั้งโชว์อยู่บนตู้หลายสิบขวด
เพื่อนผมคนนี้เป็นคนขยันทำงานมาก และไม่ค่อยใช้เงิน ไม่ไปเที่ยวไหน เวลาที่มีนัดสังสรรค์กัน
มันมักจะบ่นให้ฟังบ่อยๆ ว่า อยากไปเที่ยวที่นั่นที่นี่ ไปกินอาหารร้านนั้นร้านนี้
ผมก็ถามว่า “แล้วทำไมไม่ไปล่ะ?” เพื่อนมักจะตอบกลับมาว่า
“ไว้รอโอกาสพิเศษ วันพิเศษค่อยไป เพราะเสียดายเงินถ้าต้องไปบ่อยๆ”
แต่อยู่มาวันหนึ่ง เพื่อนคนนี้ได้จากไปอย่างกะทันหัน ด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน
ผมได้ข่าวจากภรรยาของเพื่อน ที่โทรมาบอกให้ทราบ
3 ปีผ่านไป.. ผมแวะไปเยี่ยมลูกๆ ของเพื่อนคนนี้ ภรรยาของเขาก็ได้แต่งงานมีสามีใหม่
แล้วผมก็เห็นว่าบนตู้โชว์ ที่เคยมีเหล้าไวน์มากมายหลายสิบขวด บัดนี้กลับเหลืออยู่แค่ไม่กี่ขวด
ผมเห็นรูปที่สามีใหม่ พาภรรยากับลูกๆ ไปเที่ยวในที่ต่างๆ ช่วงวันหยุด
ขณะที่เพื่อนผม..แทบจะไม่เคยไปเที่ยวกับครอบครัวเลย เพราะมัวแต่ทำงานเก็บเงิน
ข้าวของทุกอย่างที่เพื่อนผมซื้อมา เงินจำนวนมากที่เพื่อนผมหามา
ตอนนี้ถูกสามีใหม่ของภรรยา นำมาใช้จนหมด เพราะวันพิเศษของสามีใหม่นั้น..ได้มาถึงแล้ว
เขาเข้ามาอยู่ในบ้าน โดยที่ไม่ต้องเหนื่อยสร้างตัว เหล้าราคาแพงก็ถูกนำมาฉลองโดยสามีใหม่
สุดท้าย ทั้งข้าวของเครื่องใช้ และเงินที่เพื่อนผมหามาได้ ก็ถูกใช้ไปโดยคนอื่น
ฉะนั้น จงอย่ารอวันพิเศษ เพราะวันพิเศษคือ ทุกวันที่เราได้ตื่นขึ้นมา..มีลมหายใจอยู่
เดินได้ ใช้ชีวิตปกติ จงใช้โอกาสตรงนี้ ทำในสิ่งที่เราอยากทำ กินในสิ่งที่อยากกิน
ไปในที่ที่อยากจะไป รีบใช้วันพิเศษ..ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ใช้มันอีก
ขอแค่ให้มีสติในการใช้จ่าย ไม่ใช้เกินตัว ตอนไหนควรจะจ่ายก็ต้องจ่าย
เพื่อวันพิเศษของเราเอง เมื่อถึงวันหนึ่งที่เราต้องจากไป จะได้ไม่นึกเสียใจทีหลัง
ขอขอบคุณ B i t c o r e t e c h
