เคยได้ยินคนเขาพูดกันว่า “คนไม่มีลูก มักจะมีบุญ” เราก็สงสัยและตั้งคำถามหลายๆ ข้อ
ว่าคนที่เขาไม่มีลูกนั้นมีบุญจริงหรือ ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ เลยไปเจอบทความหนึ่ง
เขาได้กล่าวเอาไว้ว่า อย่าคาดหวังอะไรจากลูกๆ ต่อให้คุณเลี้ยงใครไว้เพื่อดูแลคุณยามแก่เฒ่า
เขาก็ต้องวุ่นวายกับการงานและภาระผูกพันต่างๆ เกินกว่าจะเวลามาช่วยเหลือดูแลอะไรคุณได้มากนัก
“คนที่ไม่มีลูกเรียกว่าเป็นคนมีบุญ”
ถาม : คือตัวดิฉันเองไม่มีลูกเลยสักคน ที่เป็นแบบนี้เพราะดิฉันไม่มีบุญใช่ไหมคะ
พระอาจารย์ : มีบุญสิ คนไม่มีลูกจะไปไม่มีบุญได้ยังไง คนมีลูกน่ะเป็นคนมีกรรม ถามคนมีลูกเขาดูสิ
ถาม : ทำไมคนที่มีลูกถึงมีกรรมล่ะคะ
พระอาจารย์ : เพราะว่าเลี้ยงลูกมันทุกข์ไง เดี๋ยวลูกก็ดื้อ เดี๋ยวลูกก็ไม่เชื่อฟัง
ทำอะไรก็ไม่เชื่อฟัง หรือลูกไปทำอะไรให้เกิดความเสียหายขึ้นมา พ่อแม่ก็ต้องทุกข์
ลูกไปทำลายข้าวของของคนอื่น พ่อแม่ก็ต้องมารับผิดชอบ มาจ่ายค่าเสียหายต่างๆ
เลี้ยงลูกมันไม่ใช่เป็นของสนุก ต้องหาเงินหาทองมาให้ใช้อยู่ตลอดเวลา
ลูกนี่ไม่ต้องหาเลยใช่ไหม อยากจะได้เงิน หรืออยากได้อะไร ก็แบมือขออย่างเดียว
พ่อแม่นี่กว่าจะหาเงินมาได้สักบาทต้องเหนื่อยยาก ถ้าไม่มีลูกก็ไม่ต้องหาเงิน
มาเลี้ยงลูกให้เหนื่อย เนี่ยเขาถึงเรียกว่าเป็นทุกข์ คนที่ไม่มีลูกน่ะเรียกว่าเป็นคนมีบุญ
ถาม : ถ้ามีคนสองคน คนหนึ่งมีลูกแล้ว อีกคนนึงไม่มีลูก คนที่มีลูกเขาก็เลี้ยงลูกไปด้วยความทุกข์
แล้วก็แก่ไปทั้งคู่ ตอนบั้นปลายชีวิต คนที่มีลูกเขาได้ลูกดี ก็จะดูแลพ่อแม่
ยามเจ็บไข้ได้ป่วย แต่คนที่ไม่มีลูก ก็ไม่มีคนดูแล แล้วใครจะมีกรรมมากกว่ากันคะ
พระอาจารย์ : คนที่ไม่มีลูกน่ะสบาย เพราะจะได้รู้จักพึ่งพาตนเอง
ถ้าพึ่งไม่ได้ก็ไม่มีชีวิตอยู่ต่อ..ก็ไม่เป็นไร ยังไงก็ต้องถึงวันนั้นอยู่ดี
โอกาสที่จะได้ลูกดีนั้นมันมีน้อยมาก โอกาสได้ลูกไม่ดีมันจะมีมากกว่า
แล้วจะมาเสียอกเสียใจกว่าคนที่ไม่มีลูก คนที่ไม่มีลูกเขาต้องเตรียมตัวพึ่งตัวเอง
เมื่อเขาไม่มีใครมาพึ่งแล้ว เขาอยู่กันได้ อย่างเป็นพระนี่ก็ไม่มีลูกใช่ไหม
ก็ต้องรู้จักพึ่งตัวเองให้มาก หัดช่วยเหลือตัวเองเอาไว้ เพราะมีลูกก็ใช่ว่า
ลูกจะอยู่เลี้ยงดูเราเสมอไป ยิ่งเราเลี้ยงเขามาดี เรายิ่งคาดหวังกับเขาไว้มาก
ว่าเมื่อเราแก่ขึ้นมา ลูกต้องกลับมาเลี้ยงดูเรา แต่ถ้าเขาเกิดไม่มาดูแลเราล่ะ
จะไม่ยิ่งทุกข์ไปใหญ่หรือ บางคนยิ่งแล้วใหญ่ พอมีลูก ลูกมีหลาน
เอาหลานมาฝากไว้ให้เลี้ยงเป็นภาระต่อไปอีก แล้วก็ไม่เคยกลับมาดูแลเราด้วยซ้ำ
สิ่งที่ทำให้เราเป็นทุกข์มากที่สุด คือความคาดหวัง เพราะฉะนั้น
ไม่ต้องคาดหวังอะไรแต่แรก ก็ไม่ทุกข์ พึ่งตัวเองให้ได้มากที่สุดก็พอ
